Skip to main content

De bench staat klaar, een bak vol speeltjes. En dan komt de dag dat je jouw pup mag ophalen. Wat een feest. Echt niets is leuker, als je het mij vraagt, dan je pup ophalen. Dat lieve schattige bolletje wol, dat kun je de hele dag wel knuffelen.

Je hebt goed nagedacht over hoe je alles gaat doen. De eerste dag alleen even wat familie over de vloer, want de pup moet eerst even wennen aan zijn nieuwe omgeving. Net te veel, niet te lang en zeker rustig aan. Wat je in je hoofd zo mooi bedacht had is bij thuiskomst meteen al om zeep geholpen want….

Je broer staat met zijn kinderen te jubelen bij de deur, leuk maar dat wilde je juist niet. Als zij net wege zijn komt de buurvrouw “ach, even kijken. Ik ben zo weer weg”. Zodra ze weg is, zak je op de grond met jouw hoopje geluk op schoot. Hij (of zij) hapt wel enorm in je vingers, trui, haren, gezicht. Hem laten stoppen, dat lukt met geen mogelijkheid meer. Dus, dan gaat hij in de bench. Niet voor straf, nee voor zijn (en jouw) rust. Zodra hij het voertje, dat je er natuurlijk ingegooid hebt, op heeft zet hij het op een piepen. Je ademt rustig uit en hoort in je hoofd “niet op reageren als hij lawaai maakt”.

Dit huilen wordt joelen en het joelen wordt blaffen. Eerst zachtjes maar binnen no time, gaat het als een malle. Dit hou je toch niet vol?! En inderdaad dat huilen gaat je door merg en been. Daar is het namelijk ook voor gemaakt. Dus bench weer open, pup eruit en na 10 mintuten zacht het hoopje geluk op jouw schoot in een diepe slaap.

De eerste paar dagen vliegen voorbij. Het gaat best lekker, oké hij houdt je uit je slaap. En er zijn regelmatig ongelukjes in huis. Maar dat is geen drama. Hij is een pup en mag leren. TOP!

Na een paar dagen, begin je je af te vragen, hoe lang je eigenlijk nog benden moet slapen. Of moet hij dan mee naar boven?  En je moet er ’s nachts ook wel heel vaak uit omdat hij piept en moet plassen, of aandacht wil of..?

 

Socialiseren niet traumatiseren

 

Voorbereiding

Je hebt je goed ingelezen en de adviezen slingeren gevraagd en ongevraagd om je oren. Want “de buurman van mijn tante…” en zo lijkt iedereen ineens expert op het gebied van honden. Gek eigenlijk, dat je dat nooit eerder was opgevallen. Maar goed. De grote gemene deler van alle adviezen blijkt ‘socialiseren’. Dat moet, dat zo vroeg mogelijk. Want anders mist jouw pup belangrijke dingen en je wilt hem grootbrengen tot je beste maatje, die zonder moeite overal mee naartoe kan.

Socialiseren, wat is het? Waarvoor dient het? En vooral hoe doe je dat? Om kort en goed te gaan is socialiseren het opdoen van prettige leerervaringen met nieuwe/ onbekende dingen. Dat valt best mee, toch? Het socialisatieproces is inderdaad een belangrijk onderdeel van de gedragsontwikkeling. Daarom is het belangrijk dat je weet waar je het over hebt, wat het is en hoe je dit socialiseren dan doet.

Socialisatie van pups heeft dus niets te maken met hem zo veel mogelijk laten meemaken in een zo kort mogelijke tijd. Het klinkt misschien heftig, socialiseren is niet traumatiseren. Het leren wat onze wereld inhoud voor jouw pup is zeker belangrijk. Wij doen echt hele rare dingen in de beleving van een hond. En daar leert ook jouw pup echt mee te leven.

Socialiseren, het opdoen van positieve ervaringen, heeft een grote invloed op hoe jou pup zich alter zal gedrag. Daarnaast zorgt een juiste socialisatie jouw pup een beter inzicht in de normale volwassen gedragspatronen. Wanneer je weet wat het socialisatieproces is en inhoud, geeft dat een beter inzicht in het ontstaan van afwijkend gedrag. En daarbij helpt het je als je kennis van de socialisatie hebt bij het liefdevol en bewust opvoeden van jouw pup. Het geeft een aantal handvaten om je pup op een gezonde manier op   te voeden, en zo later gedragsproblemen te voorkomen.

 

Verschillende periodes

Socialisatie is het proces waarbij de pup z’n eerste stappen maakt in de mensenwereld. Hij maakt kennis met verschillende mensen en dieren. Deze sociale contacten veranderen regelmatig als je pup ouder wordt. Zo zijn er globaal vier fases te onderscheiden, de fase van ontwikkeling: de neonatale fase, de overgangsfase, de eigenlijke socialisatiefase (belangrijk voor jouw als eigenaar) en de puberteit.

 

De neonatale fase

Dit zijn grofweg de eerste twee weken van het puppyleven. Tijdens deze weken heeft de pup vooral contact met z’n broertjes en zusjes.  Omdat een pup nog geen motorische en zintuiglijke vaardigheid bezit om zichzelf te kunnen redden is hij compleet afhankelijk van zijn moeder. Wel zie je bij een pup in deze fase het eerste onderzoeks-  of exploratiegedrag.  Je ziet langzame kruipbewegingen en het heen en weer bewegen van de koppie. Bij honger, pijn of kou, geeft de pup snelle piepgeluiden totdat hij door de moeder gerustgesteld wordt.

 

De overgangsfase

Tussen de tweede en derde week van z’n leven verandert er veel in het gedrag van de pup. Het leventje van de pup gaat over van een complete afhankelijkheid van zijn moeder naar meer en meer onafhankelijkheid. In deze fase beginnen ogen en oren te werken, waardoor kan reageren op visuele prikkels en geluiden. De motorische ontwikkeling in deze fase zorgt ervoor dat hij kan staan, lopen en  kauwen. Ook worden in deze fase de eerste vaardigheden van volwassen hond voor het eerst zichtbaar bij de pup. Aan het einde van de overgangsfase zijn de eerste volwassen sociale gedragspatronen zichtbaar. Denk hierbij aan kwispelen als hij mensen ziet en bijvoorbeeld actief spelen met broertjes en zusjes. Ook de controle over plassen en poepen ontwikkelt zich in deze fase en zie je dat de pup het buiten het nest gaat doen. Een grote overgang in zijn jonge leventje dus.

 

De socialisatiefase

De echte socialisatiefase begint in de vierde week (vanaf drie weken), en duurt ongeveer tot de 12-14e week. In deze fase krijgt de pup bijna al z’n volwassen capaciteiten op gebied van zintuigen, motoriek en leervermogen. Deze eigenlijke socialisatiefase is verdeeld in periodes:

 

1. Socialisatie met de moeder (4e – 5e week)

In deze periode leert de pup het zorgende en verzorgende gedrag van zijn moeder. Als er in deze periode iets fout gaat, bestaat de kans dat er later problemen ontstaan met het verzorgen van z’n eigen jongen, of dat de pup zich agressief toont tegenover vreemde pups. Daarbij bekommeren honden waarbij er in deze periode iets mis gaat, zich later niet om hun menselijke huisgenoten als het gaat om bescherming.

 

2. Socialisatie met de nestgenoten (5e – 7e week)

In deze periode leert de pup om een hond te zijn en leert hondentaal te spreken. Hij leert lichaamstaal, begroeten en hij leert hoe hij zich moet gedragen ten opzichte van andere honden. Het spelenderwijs wordt er binnen het nest van alles geleerd zoals bijvoorbeeld hoe hard er gebeten kan/ mag worden. Deze tijd is een kritieke periode. Zonder een normale socialisatie met nestgenoten is een hond een analfabeet in de hondentaal. Met alle gevolgen van dien. Als er zich problemen voordoen in deze periode zie je later vaak dat een hond bang is en/of zich agressief naar andere honden gedraagt.

 

 De pup is ‘klaar’ om te leren. Schijf je in voor de puppycursus.

 

3. Socialisatie t.o.v. mensen (7e – 14e week)

In deze periode leert de pup onze taal te “spreken”, te herkennen. Hij leert om niet bang te zijn voor alle rare dingen die wij doen. Zoals aaien, knuffelen, optillen en de menselijk stem. Als ze niet met mensen opgevoed worden in deze periode, zullen ze mensen nooit voor 100% vertrouwen.

Tussen de acht en tien weken is de tijd om pups naar hun nieuwe eigenaren te laten verhuizen, zodat de nieuwe eigenaar verder kan de socialisatie t.o.v. mensen. En kan starten met de opvoeding en training. Deze tijd om te verhuizen wordt niet altijd aangehouden maar is dus wel heel belangrijk. Pups die te vroeg het nest verlaten zijn later vaak teveel op mensen gericht. Bij pups die (veel) te laat, verhuizen zie je dat ze later weer eerder teveel op honden gericht zijn.

 

Pubertijd

En dan hebben we de pubertijd. Vanaf ongeveer een half jaar tot de leeftijd dat het dier (seksueel) volwassen is noemt men de puberteit. Al kun je tussen de vier en zes maanden deze zogenaamde puberteit al gaan zien bij honden. Hoe lang deze periode duurt is per hond, karakter, ras verschillend. Wat een hond laat zien aan gedragspatronen en verdere socialisatie hangen sterk van de omgeving af. Maar ook van wat er gedaan wordt aan training bijvoorbeeld.

Je zult begrijpen dat een pup in de pubertijd die het grootste deel van zijn tijd in een kennel leeft, zich heel anders ontwikkelt dan een pup die in een gezin opgroeit. In beide situaties is het belangrijk voor de pup: het bereiken van sociale onafhankelijkheid. Een jonge hond mag leren hoe hij zichzelf kan redden. Tijdens deze fase zal de pup grenzen opzoeken en dingen uitproberen. Nieuwe eigenaren, zeker als het een eerste hond betreft, moeten dit weten. Er gaan namelijk bananen groeien op plaatsen waarvan je niet had gedacht dat dat kon.  Dit is een fase waarop gedragsproblemen kunnen ontstaan. De ongetrainde pup, die niet weet dat hoe het hoort en leerervaringen opdoet die voor hem werken, leert dingen die wij mensen juist niet willen. Denk bijvoorbeeld aan het inzetten van aandacht vragend gedrag, agressie of slopen.

Ongewenst gedrag door onbegrip en miscommunicatie kan leiden tot enorme teleurstellen en frustratie voor de eigenaar.  Herplaatsen van een pup, ligt dan op de loer. Je zult begrijpen dat de band tussen mens en dier hieronder lijdt. Als nieuwbakken hondeneigenaar zul je begrijpen dat een pup zaken steeds opnieuw uitprobeert. Een pup gaat zijn wereld verkennen en ontdekken. En laten pups dat nou net met hun bek doen.

Ook kan een pup angstig kan worden als je hem alleen laat. Het ‘simpel’ in de bench doen, zal in de meeste gevallen geen uitkomst bieden. De wereld van jouw pup valt namelijk uit elkaar als jij weggaat. Een hond kan je prima leren alleen te zijn, alleen zul je het hem wel eerst moeten leren. Denk ook hier aan het opdoen van positieve ervaringen. Wanneer een pup plots alleen gelaten wordt en zijn wereld stort in elkaar, wat heeft hij dan geleerd?

Om jouw pup goed te kunnen snappen en hem te kunnen helpen is het leren lezen van hondentaal een must. Zodat je op tijd kunt handelen en veel van deze gedragsproblemen voorkomen worden. Maar ook het leren hoe je een pup iets aanleert en wat je kan doen als het even tegenzit, zijn belangrijk. Dat lieve bolletje wol kan zich namelijk ook gedragen als een stierlijk vervelende draak. Waarbij je jezelf kan afvragen waarom je ook alweer zo graag een hond wilde en wanneer het ook al weer zo leuk was.

 

Hoe dan wel?

Socialiseren? Jazeker! Maar met beleid en alles op zijn tijd. Laat je vooral niet gek maken door alles wat moet. Luister goed naar je onderbuikgevoel en bedenk je eens hoe jij het zou vinden als….Dat helpt.

En weet je, iedereen weet het beter. Zodra jij een pup in huis hebt, lijkt het wel of heel Nederland expert is op het gebied van honden. Want tsja als je immers al 40 jaar honden hebt, dan weet je het wel, toch? Want de buurvrouw van jouw tante, die al 40 jaar honden heeft, zal zeker een hoop weten. En toch….

Als ik iets aan mijn rug heb, ga ik naar de fysiotherapeut en niet naar degene die al 40 jaar rugklachten en daarvoor verschillende behandelingen heeft ondergaan. Ook al weet diegene vast een heleboel goede dingen te vertellen. Voor de beste vleeswaren ga je ook naar de keurslager in plaats van naar de voordeelsupermarkt. En dat is precies waarom ik zeg, ga naar professional.

Wanneer je mij vraagt hoe je het beste kunt omgaan met jouw bijtende pup, of het leren verkennen van de wereld samen met jouw pup (het zogenaamde socialiseren), dan krijg je zeker weten een gedegen antwoord, gestoeld op kennis die wetenschappelijk onderbouwd is. Een antwoord waarvan je op aan kunt en waarmee je zeker van kan zijn dat het jou en jouw pup verder helpt. Er is niet één manier die het beste is voor iedereen. Wat belangrijk is voor jouw pup is dat hij mag leren de wereld ontdekken op een manier die bij een hond past. Dat je daarbij rekening houdt met de leerstrategie van een hond. Denk klein en ga voor succes! Werken met mij aan de opvoeding en trainging van jouw pup zorgt dat jij  het beste uit jouw pup naar boven haalt. Waardoor jij jouw pup kunt trainen en opvoeden tot een stabiele volwassen hond, zonder problemen. Want wees eerlijk, dat is toch wat je uiteindelijk wilt een toffe, leuk hond zonder problemen!

 

Denk klein en ga voor succes!

 

Socialiseren kan je leren

Maar vergeet het niet te onderhouden! Ik hoor vaak zeggen ” maar ik heb mijn hond overal mee naar toegenomen, dus hij is overal aan gewend.”  Goed socialiseren van een hond, is meer dan je pup overal mee naar toe nemen. Zorgen dat jouw hond zich veilig weet en leert op jou te vertrouwen in nieuwe of vreemde situaties is echt iets anders. Daarbij komt dat je het zal moeten onderhouden.

Roefus  is als pup gesocialiseerd met andere dieren. En toch vindt hij in sommige situaties andere dieren spannend. Wanneer ik in de gelegenheid ben, herhaal ik dit en gaan we samen van een afstandje observeren.  Door hem op de juiste manier te begeleiden zie ik hem ontspannen. Het goed kijken naar de lichaamstaal van je hond en daarnaar te handelen, houdt je het leuk voor alle partijen.

Wat iedereen ook zegt, jij hebt de allerleukste en allerliefste pup ter wereld. En zo is het ook.  We nemen van onze eigen hond dingen voor lief die ons aan een andere hond storen.  Zolang het welzijn van geen van beide in gedrang komt, en je het met management kunt oplossen is dat ook oké. Kortom, weet wat je doet en vraag hulp als je er even niet zelf uitkomt of iets zeker wilt weten. Zorg alleen dat je het aan de juiste vraagt.